Maciej Zychowicz

Rzeźba nie opowiada. Nie potrzebuje anegdoty. Jest, trwa i rezonuje.

realizacje sakralne i projektowe

Rzeźby Macieja Zychowicza dowodzą, że Artysta dogłębnie poznał tradycję sztuki chrześcijańskiej, rozumie ją i szanuje. Równocześnie jest w swej twórczości wolny od dosłownego naśladownictwa, daleki od wszelkich form płytkiego historyzmu. W jego rzeźbach dostrzegamy świadomą inspirację, nawiązanie, dialog, ale nigdy nie imitację, czy „udawanie” dzieła historycznego. Świadomy dystans w stosunku do nadmiaru wzorców ikonograficznych to duże wyzwanie i arcytrudne zadanie dla twórcy sztuki sakralnej. I Maciej Zychowicz świetnie sobie z tym zadaniem radzi.

Bogna Dziechciaruk-Maj

więcej

małe formy

Wracam więc do Formy. Ona się w Jego dziełach zaczyna i…nie kończy. Dzięki temu, także dzięki pochyleniu kompozycji Forma jest dynamiczna. Zawsze. I zawsze ku… „Niedorzeźbienia”, urwania, wklęsłości negatywów kształtu. Ostre cięcia i złamania powierzchni, także blaski i matowości, rozedrgania i wyciszenia, gruzłowatości i gładkości lśnienia płaszczyzn. Ruch; więc Czas.

Prof. Adam Brincken

więcej

medalierstwo

Precyzja niepozbawiona dynamiczności kontrastów, blasku i cieni materii, obecności rytmicznych linii prowadzących swój wyrazowy spór z zagłębioną czy wypukłą plamą  i z niedokończeniem, urwaniem, brakiem ciągłości i zamknięcia kształtu – to plakiety  i medale, drobne etiudy rzeźbiarskie stają się w praktyce artysty Macieja Zychowicza jego drugim rysowaniem.

Prof. Adam Brincken

więcej

pomniki

Maciej Zychowicz jest humanistą wychowanym w tradycji kultury śródziemnomorskiej. Do jego rzeźb pomnikowych, niezależnie od tego, czy stoją na postumencie jak pomnik Lubrańskiego, czy na podłodze jak monumentalna figura świętej Jadwigi Królowej w Krakowie, w dzielnicy Prądnik Biały, albo wprost na ziemi, co dobrze ukazuje pomnik Dzieciom utraconym w Jaworznie-Szczakowej, można odnieść cytat pochodzący z Pieśni III, 30 Horacego: Exegi monumentum aere perennius… „Wybudowałem Pomnik trwalszy od spiżu”.

Ks. Prof. Ryszard Knapiński, KUL

więcej

rysunki

Podstawową drogą do rzeźby, moim pierwszym odruchem i praktyką jest zapisywanie myśli i wizji na papierze – rysunek. Ten swoisty moment, kiedy rzeźba jest już tworem wyobraźni, a jeszcze nie posiada „ciała” (materii, ciężaru), jest jeszcze pozbawiona wszelkich obciążeń i niedoskonałości materiału i warsztatu – jest samą tylko możliwością – frapuje mnie szczególnie i popycha do tworzenia rysunkowych „rzeźb zastępczych”.

Maciej Zychowicz

więcej

artysta

Maciej Zychowicz to artysta totalny – rzeźbiarz, rysownik, projektant. Konsekwentnie podąża własną drogą, nie oglądając się na mody i trendy. W swojej twórczości nieustannie poszukuje sensu i obecności w materii. Jego rzeźby i rysunki wyrastają z głębokiego przeżycia i duchowego namysłu, pozostając w dialogu z tradycją. Operując formą, światłem i brakiem, tworzy dzieła, które zapraszają do współuczestnictwa – do bycia w przestrzeni ducha.

Więcej o mnie

działalność pedagogiczna

Od 2007 roku prof. Maciej Zychowicz prowadzi pracownię rzeźby w Instytucie Edukacji Artystycznej Akademii Pedagogiki Specjalnej w Warszawie. Tworzy program nauczania, prowadzi zajęcia dla studentów wszystkich stopni, a jego projekty artystyczno-badawcze łączą tradycję z nowoczesnością, eksplorując rytuały pamięci i życie w formie rzeźbiarskiej ekspresji.

Więcej o działalności pedagogicznej

publikacje

Prace naukowe i artykuły autorstwa prof. Macieja Zychowicza oraz innych autorów dokumentują jego refleksje nad sztuką, rzeźbą i edukacją artystyczną, łącząc teorię z praktyką twórczą.

Maciej Zychowicz, Materiał, materia, sens, „Sacrum et Decorum” Uniwersytet Rzeszowski. 2022

w: Renata Rogozińska, W stronę Golgoty – inspiracje pasyjne w sztuce polskiej w latach 1970 – 1999, Poznań 2002

Adam Organisty, Figura Dobrego Łotra w najnowszej realizacji artystycznej Adama Brinckena i Macieja Zychowicza. Sacrum et Decorum nr 12 (2019), Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego

więcej